اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللهِ ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ اَمیرِالْمُؤْمِنین ، وَ ابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیّینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِساءِ الْعالَمینَ ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ثارَاللهِ وَابْنَ ثارِه، وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَى الْاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنائِکَ ، عَلَیْکُمْ مِنّى جَمیعاً سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَبَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ،یا اَباعَبْدِاللهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتِ الْمُصیبَةُ بِکَ عَلَیْنا وَعَلى جَمیعِ اَهْل ِالْاِسْلامِ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتْ مُصیبَتُکَ فِى السَّمواتِ عَلى جَمیعِ اَهْلِ السَّمواتِ، فَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَساسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ عَلَیْکُمْ اَهْلَ الْبَیْتِ، وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً دَفَعَتْکُمْ عَنْ مَقامِکُمْ ، وَ اَزالَتْکُمْ عَنْ مَراتِبِکُمُ الَّتى رَتَّبَکُمُ اللهُ فیها ، وَلَعَنَ اللهُ اُمَّةً قَتَلَتْکُمْ ، وَ لَعَنَ اللهُ الْمُمَهِّدینَ لَهُمْ بِالتَّمْکینِ مِنْ قِتالِکُم ، بَرِئْتُ اِلَى اللهِ وَاِلَیْکُمْ مِنْهُمْ ، وَ مِنْ اَشْیاعِهِمْ وَ اَتْباعِهِمْ وَ اَوْلِیائِهِمْ ، یا اَباعَبْدِاللهِ اِنّى سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ اِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ،وَ لَعَنَ اللهُ آلَ زِیادٍ وَآلَ مَرْوانَ،وَ لَعَنَ اللهُ بَنى اُمَیَّةَ قاطِبَةً وَلَعَنَ اللهُ ابْنَ مَرْجانَةَ ، وَ لَعَنَ اللهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللهُ شِمْراً ، وَ لَعَنَ اللهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَتَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ ، بِاَبى اَنْتَ وَاُمّى ، لَقَدْ عَظُمَ مُصابى بِکَ ، فَاَسْئَلُ اللهَ الَّذى اَکْرَمَ مَقامَکَ ، وَاَکْرَمَنى بِکَ اَنْ یَرْزُقَنى طَلَبَ ثارِکَ مَعَ اِمامٍ مَنْصُورٍ مِنْ اَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ ، اَللّهُمَّ اجْعَلْنى عِنْدَکَ وَجیهاً بِالْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ فِى الدُّنْیا وَ الاْخِرَةِ ، یا اَبا عَبْدِاللهِ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلى اللهِ وَ اِلى رَسُولِهِ ، وَاِلى امیرِالْمُؤْمِنینَ وَ اِلى فاطِمَةَ ، وَاِلَى الْحَسَنِ وَ اِلَیْکَ بِمُوالاتِکَ ، وَبِالْبَرائَةِ مِمَّنْ قاتَلَکَ وَ نَصَبَ لَکَ الْحَرْبَ ، وَ بِالْبَرائَةِ مِمَّنْ اَسَّسَ اَساسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِعَلَیْکُمْ وَ اَبْرَءُ اِلَى اللّهِ وَ اِلى رَسُولِهِ ،مِمَّنْ اَسَسَّ اَساسَ ذلِکَ وَبَنى عَلَیْهِ بُنْیانَهُ وَجَرى فى ظُلْمِهِ وَجَوْرِہِ عَلَیْکُمْ وَعَلى اَشْیاعِکُمْ ،بَرِئْتُ اِلَى اللَّهِ وَ اِلَیْکُمْ مِنْهُمْ وَاَتَقَرَّبُ اِلَى اللهِ ثُمَّ اِلَیْکُمْ بِمُوالاتِکُمْ وَمُوالاةِ وَلِیِّکُمْ ،وَبِالْبَرائَةِ مِنْ اَعْدائِکُمْ وَ النّاصِبینَ لَکُمُ الْحَرْبَ وَبِالْبَر ائَةِ مِنْ اَشْیاعِهِمْ وَاَتْباعِهِمْ ، اِنّى سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ وَ وَلِىٌّ لِمَنْ والاکُمْ وَعَدُوٌّ لِمَنْ عاداکُمْ ، فَاَسْئَلُ اللهَ الَّذى اَکْرَمَنى بِمَعْرِفَتِکُمْ وَ مَعْرِفَةِ اَوْلِیائِکُمْ ،وَرَزَقَنِى الْبَرائَةَ مِنْ اَعْدائِکُمْ ، اَنْ یَجْعَلَنى مَعَکُمْ فِى الدُّنْیا وَ الْاخِرَةِ ، وَاَنْ یُثَبِّتَ لى عِنْدَکُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِى الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَ اَسْئَلُهُ اَنْ یُبَلِّغَنِى الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ، وَ اَنْ یَرْزُقَنى طَلَبَ ثاریکُم مَعَ اِمامٍ مَهْدیٍ هُدىً ظاهِرٍ ناطِقٍ بِالْحَقِّ مِنْکُمْ ، وَ اَسْئَلُ اللهَ بِحَقِّکُمْ وَبِالشَّاْنِ الَّذى لَکُمْ عِنْدَاَن یُعْطِیَنى بِمُصابى بِکُمْ ،اَفْضَلَ ما یُعْطى مُصاباً بِمُصیبَتِهِ،مُصیبَةً ما اَعْظَمَها وَاَعْظَمَ رَزِیَّتَها فِى الْاِسْلامِ وَفى جَمیعِ السَّمواتِ وَالْاَرْضِ،اَللّهُمَّ اجْعَلْنى فى مَقامى هذا مِمَّنْ تَنالُهُ مِنْکَ صَلَواتٌ وَرَحْمَةٌ وَمَغْفِرَةٌ ،اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیاىَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ ، وَ مَماتى مَماتَ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، اَللّهُمَّ اِنَّ هذا یَوْمٌ تَبَرَّکَتْ بِهِ بَنُو اُمَیَّةَ وَابْنُ آکِلَةِ الْاَکْبادِ اللَّعینُ ابْنُ اللَّعینِ ، عَلى لِسانِکَ وَ لِسانِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، فى کُلِّ مَوْطِنٍ وَمَوْقِفٍ وَقَفَ فیهِ نَبِیُّکَ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ ، اَللّهُمَّ الْعَنْ اَبا سُفْیانَ وَمُعاوِیَةَ ،وَ یَزیدَ بْنَ مُعاوِیَةَ ، عَلَیْهِمْ مِنْکَ اللَّعْنَةُ اَبَدَ الاْبِدینَ، وَهذا یَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زیادٍ وَآلُ مَرْوانَ ، بِقَتْلِهِمُ الْحُسَیْنَ صَلَواتُ اللهِ عَلَیْهِ،اَللّهُمَّ فَضاعِفْ عَلَیْهِمُ اللَّعْنَ مِنْکَ وَالْعَذابَ [الاَْلیمَ] ، اَللّهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَیْکَ فى هذَالْیَوْمِ وَفى مَوْقِفى هذا وَ اَیّامِ حَیوتى بِالْبَراَّئَةِ مِنْهُمْ وَاللَّعْنَةِ عَلَیْهِمْ ، وَبِالْمُوالاتِ لِنَبِیِّکَ وَآلِ نَبِیِّکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمُ اَلسَّلامُ پس مى گوئى صد مرتبه : اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ ، وَآخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ ، اَللّهُمَّ الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتى جاهَدَتِ الْحُسَیْنَ ، وَشایَعَتْ وَبایَعَتْ وَتابَعَتْ عَلى قَتْلِهِ ، اَللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً پس مى گوئى صد مرتبه : اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِ اللهِ ، وَعَلَى الْاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنائِکَ ، عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَبَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ ، وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ ، اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ ، وَعَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ ، وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ ، وَعَلى اَصْحابِ الْحُسَیْن پس مى گوئى : اَللّهُمَّ خُصَّ اَنْتَ اَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّى وَابْدَاءْ بِهِ اَوَّلاً ،ثُمَّ الثّانِىَ وَالثّالِثَ وَالرّابِعَ اَللّهُمَّ الْعَنْ یَزیدَ خامِساً ، وَالْعَنْ عُبَیْدَ اللهِ بْنَ زِیادٍ وَابْنَ مَرْجانَةَ وَعُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَشِمْراً وَآلَ اَبى سُفْیانَ وَآلَ زِیادٍ وَآلَ مَرْوانَ اِلى یَوْمِ الْقِیمَةِ پس به سجده مى روى ومى گوئى : اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشّاکِرینَ لَکَ عَلى مُصابِهِمْ ، اَلْحَمْدُ لِلّهِ عَلى عَظیمِ رَزِیَّتى ، اَللّهُمَّ ارْزُقْنى شَفاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ ، وَثَبِّتْ لى قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَاَصْحابِ الْحُسَیْن ،ِ الَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ. یارَبَّ الحُسَینِ ، بِحَقِّ الحُسَینِ ، اشفِ صَدرَالحُسَینِ ، بظُهورِالحُجَّة

حالت خلسه

الف)خلسه

خلسه عرفانی و ملکوتی حالتی ناب است که حاصل رهایی انسان از من محدود و پر از عذاب، و رسیدن به من حقیقی و اتحاد با آن است. در واقع کیفیتی است عرفانی که در آن خود انسان با خود خود او به اتحاد می رسد. در این حالت انسان از همه خاطرات عذاب آور و همه افکار پوچ رها شده و در آرامش و وجد عمیقی فرو می رود. انسان گمراه گاه با استفاده از عواملی بیرونی؛ مثل الکل و مواد تخدیر کننده ذهن، خواسته است برای مدتی کوتاه خود را جبرا دچار فراموشی کند تا از عذاب رها شده و با اصل وجود خود که از همه این عذاب ها به دور است متحد شود، ولی زهی خیال باطل؛ چرا که بعد از مرتفع شدن اثر این مواد دوباره با من حقیر خود مواجه شده و روز به روز هم ذهنی پر عذاب تر را خواهد آفرید، ولی انسان های اهل سلوک و خودشناسی در جریان تزکیه و سلوک، به طور طبیعی وارد این حالت می شوند؛ چرا که در اثر معرفت از من حقیر و همه گناهان و تبعات آن و خاطرات و افکار و ... رها شده و در اثر واردات قلبی و جذبه دچار خلسه ملکوتی می شوند، بدون این که هیچ نیازی به مواد مستی آور و راه های شیطانی داشته باشند. مستی های عرفانی که در ادبیات عرفانی ما بسیار مورد توجه بوده از همین باب است.

امروزه علوم طب، روان شناسی و فرا روان شناسی سعی در تعریف این حالت نموده اند و با استفاده از علائمی که در مغز و بدن و ... ثبت می شود، تعاریفی از خلسه ارائه داده اند. بنابراین خلسه را آن حالت خاصی از آگاهی می دانند که بدن در آن حالت در خواب عمیق (ریلکسیشن) بوده، ولی ذهن کاملاً آگاه و بیدار باشد. این حالت توأم با آرامش خاصی است. ضمن این که این حالت می تواند با فعال شدن اعصاب پاراسمپاتیک، نرمال کردن کنش‌های بیولوژیکی که دارای یک آستانه است، با تمرکز و تلقین ایجاد شود.

ب) کیفیت و طریق حصول خلسه

همچنان که گذشت حالت خلسه به ظاهر از دو راه قابل حصول است. یک بار از طریق طبیعی و فطری؛ یعنی از راه معرفت و رهایی از خطور خاطرات و عذاب گناهان و تبعات افکار ... و یک بار از طریق مصنوعی که طی آن انسان با عوامل بیرونی -مانند الکل، ال اس دی و سایر مخدرات- نسبت به خود کاذب و شخصیت برساخته اجتماعی اش دچار فراموشی و تخدیر شده و برای لحظاتی و به صورت غیر طبیعی خود کاذب را فراموش کرده و در خودخود (حقیقت فطری خود) غرق می شود. در خلسه با روش مصنوعی، انسان تجربه ای موقت و شبیه به حالت خود حقیقی را پیدا می کند و بعد از خارج شدن از این حالت دچار اختلال و عذاب شدیدتری می شود و از خدا دورتر شده و بیشتر به سمت فساد و تباهی و جنون و ظلم می رود. خلسه مصنوعی شناختی مختصر و اجمالی از خلسه طبیعی به انسان می دهد. حالت ترانس هم دقیقاً یعنی خلسه اما با دو نوع روش قابل حصول است؛ روش جهنمی و روش بهشتی. بنابراین خلسه ذاتا حق است، ولی انواع موقت (مصنوعی) و عذاب آور، و دائمی (عرفانی) و بهشتی دارد.

ج) مراتب خلسه طبیعی

1. سکر (مستی عرفانی): سکر یا مستی عرفانی حاصل دیدار با یار عرفانی (پیر یا امام) است. سالک با دیدار معشوق معنوی در بیداری یا خواب، چنان مست می شود که گمان می کند به کمال حقیقت رسیده است، در حالی که این آغاز راه است. از این مستی می توان تعبیر به ایمان عرفانی نمود؛ زیرا این نوع مستی در مقایسه با مرتبه اتحاد با حق، همتای ایمان دینی محسوب می شود. امیر سید علی همدانی در باب سکر می گوید: "سکر عبارت است از ورود واردی مدهش که به صولت استیلاء مانع حس گردد از ادراک محسوس و ذاهل نفس شود از تمیز میان مطلوب و مهروب".[1]

یعنی: سکر در اثر وارد شدن وارده ای پر عظمت در قلب انسان ایجاد می شود و در اثر غلبه شدید این حالت قوای حسی دچار خلسه و نوعی سستی و غفلت از محسوسات اطراف خود می شوند و نفس و ذهن نیز دچار حالتی شبیه به فراموشی نسبت به افکار بیرونی می گردد به طوری که مواجهه با امور خوش آیند و ترس آور تفاوتی به حال فرد ندارد.

ایشان سکر را به دو نوع سکر صوری و سکر معنوی تقسیم می کنند که مراد از سکر در این جا سکر معنوی است.

2. تفکر (مراقبه کبری): خواجه عبدالله انصاری تفکر را به عنوان میدان بیست و نهم از میادین صدگانه سلوک الی الله معرفی می کند که حاصل استقامت سالک است. تفکر در مرتبه دل، توحید است و در مرتبه نفس، تجرید.[2] در فرهنگ هند فرو رفتن در بحر تفکر را «سمادی» یا «مدیتیشن» می نامند.

3. ذکر: ذکر حالتی است که ثمره تفکر است. فرق میان تذکر و تفکر آن است که تفکر جُستن است و تذکر یافتن.[3]

4. بسط: بسط حاصل مرتبه غنا است. بسط گشایش دل، و گشایش وقت و همت سالک است از سوی خداوند.[4]

5. انبساط: حاصل مقام بسط است. انبساط نزدیکی جستن و دیدار خواستن است.[5]

6. سماع: حاصل انبساط است. این سماع ارتباطی به رقص ندارد، بلکه حالتی درونی است که ممکن است در بیرون هم نمود پیدا کند.

به گفته عرفا سماع بیدار کردن [روح] است از خواب، و جنبانیدن است از آرام، و آب دادن است کِشته را.[6] در عرفان اسلامی گاهی از حالت خلسه تعبیر به سماع شده است. به عبارت دقیق تر، سماع نوعی خلسه طبیعی است. سماع در واقع عبادت طبیعی اولیاء و عارفان واصل است. به اعتقاد شیخ عبدالقادر گیلانی، سماع اولا باید سرّی و پنهانی، بعد با قلب، جوارح و اعضا باشد.[7] از نظر او تکیه بر ظاهر عبادات مصطلح و غفلت از باطن آنها که همان مستی و معراج روحانی  است، شرک است.[8] "به عقیده شمس تبریزی که بیشترین تأکید را بر سماع داشته است، سماع معراج روح و عبادتی برتر است. وی آوای چنگ را «نغمه الاهی» و سماع را «قرآن پارسی» و عامل «تجلی و رؤیت حق» می­داند".[9] از نظر شمس، سماع برای اهل حال، همچون «فریضه» و واجب و حیات بخش است.[10] به عقیده او، سماع «اکسیری» است که فقط در اثر آن می­توان برخی مراحل عالی سلوک و عرفان را طی کرد.[11]

7. وجد: وجد حاصل میدان اطلاع؛ وجد آتشی است افروخته میان سنگ اختیار و آهن نیاز، و بر سه وجه است: وجد نفس، وجد دل، وجد جان.[12] امیر سید علی همدانی در باب وجد می گوید: "وجد عبارت است از واردی غیبی که بواطن طالبان را به امید حصول آثار بروق عنایت و خوفِ فوت آن، به لذت سرور یا حزن متأثر می گرداند".[13]

8. مکاشفه (دیدار): حاصل میدان نَفَس است. مکاشفه دیدار دل است با حق تعالی. علامت مکاشفه سه چیز است: استغراق دل از ذکر، امتلاء سرّ از نظر و استبصار ضمیر از تحقیق.[14]

9. سرور: سرور حاصل مکاشفه است.[15]

دوستان گرامی توجه بفرمایند برای هر کاری در خصوص ماورا حتما نقش استاد  را در نظر داشته باشند و بدون حضور یا اجازه استاد علم ، دست به اقدام عملی ننمایند

1] همدانی، علی بن شهاب الدین، مشارب الاذواق، ص 47، تهران، مولی، 1382، چاپ دوم.

[2] انصاری، عبدالله بن محمد، رساله صد میدان، ص56، قم، حضور، 1385.

[3] همان، ص 57.

[4] همان، ص 104.

[5] همان، ص 105.

[6] همان، ص 106.

[7] گیلانی، عبدالقادر بن ابی صالح، الفتح الربّانی، ص 37، تهران، احسان، 1386، چاپ پنجم.

[8] من اراد العبادة بعد الوصول فقد اشرک بالله.

[9] مدرسی، سید محمد علی، سماع، عرفان و مولوی. ص 178، تهران، یزدان، 1378.

[10] همان، ص 178-179.

[11] همان، ص181.

[12] انصاری، عبدالله بن محمد، رساله صد میدان، ص 108.

[13] همدانی، علی بن شهاب الدین، مشارب الاذواق، ص46-47.

[14] انصاری، عبدالله بن محمد، رساله صد میدان، ص 111.

[15] همان، ص 111-112.

سلا م

سریالهای نوروزی هم تمام شدند وهر کدام به نوعی سعی نمودند که در جذب مخاطب موفق تر عمل نمایند

  چند تا سریال را که جسته وگریخته نگاه کردم نکات جالب و در خور تاملی داشت

پایتخت3

روزهای بد ، بدر

خوب بد زشت

این سه سریال تقریبا وجوه مشترک زیادی داشتند

1-      نقطه قوت هر سه سریال خانواده بود

2-      احترام بزرگترها بود

3-      فرصت دادن به جوان تر ها بود

4-      استفاده از طنز برای بیان درد های اجتماع

-          مثلادر پایتخت 3  زمانی که بهبود برای تجلیل و رونمایی از لباس ملی فوتبال پشت تریبون رفت حقوق 540 هزار تومانی خودش را با حقوق میلیاردی فوتبالیست ها مقایسه نمود

 - جیره روزانه با انواع مکمکل های تقویتی فوتبالیستها

- انواع مشکلاتی که طی سال گذشته بای محیط بانان اتفاق افتاده بود و کسی زحمت پیگیری را نکشیده بود

- خواسته مردم از فوتبالیستها

- توجه به محیط زیست  و گونه های در حال انقراض

- توجه به ورزش

مهمترین مساله جمع شدن بزرگان وفامیل برای اشتی دادن دو پسرخاله یعنی نقی و ارسطو 

مهمان نوازی که در شهرستان ها هنوز وجود دارد ولی پایتخت نشینها از آن گریزانند

یا در روزهای بد ،بدر مشکلات عدیده ای که در کف جامعه وجود دارد و از چشم  بزرگان شاید مغفول مانده باشد 

-          احترام وتکریم بزرکترهای خانواده توسط فرزندان

-          تلاش برای حل معظلی به نام ازدواج

-          آموزش صداقت و راستگویی

-          خوشگذرانی مسولین و دربدری مردم  جایی که مسول بانک به مسافرت می رود . پرویزبریا دریافت وام  چه سختی هایی متحمل نمی شود

در سریال خوب؛ بد ، زشت

استفاده از پا بند الکترونیکی که گویای پیشرفت در امور قضایی است

مشکلات عدیده خانواده که به لطف صبوری برخی اعضاء خانواده روند عادی پیدا کرد

-          مشکل دنیای مجازی که خانواده ها را تا مرز نابودی پیش می کشاند   //رفتارهای بهنوش

-          حل شدن مشکلات با گفتگو

-          فاصله کهکشانی دنیای ثروتمندان با قشر ضعیف جامعه

-          احترام به فرزندان بهزیستی که مبین خواستن توانستن است

-          بحث احترام به محیط زیست

در کل امیدوارم که سازندگان این  نوع سریال های اجتماعی کمی هم به معقوله مذهب و دین   توجه بیشتری داشته باشند که فکرمیکنم در سریال خوب بد زشت و روزهای  بد بدر دو امامزاده را به تصویر کشیده شده بود ند که آن نه از روی اختیار بلکه اجبار و از روی درد به این بزگواران  توجه شده بود

آیا میدانید ؟؟؟؟

اگر فاطمه سیلی نمی خود.......

اگر فاطمه غلاف شمشیر نمی خورد...........

اگر محسن فاطمه سقط نمیشد .................

اگر درخانه فاطمه نمی سوخت ................

اگر پهلوی فاطمه نمی شکست ...............

اگر فاطمه شبانه دفن نمی شد...............

 به گردن علی ریسمان نمی افتاد، دستان علی بسته نمی شد ، علی را در کوجه های مدینه نمی کشاندند ، علی خانه نشین نمی شد ،علی سر به چاه فرو نمی برد ،علی ناله خودش را در سینه فرو نمی خورد، فرق علی شکافته نمی شد  ، علی غریبانه و شبانه دفن نمی شد و یکصد سال قبرش مخفی نمی ماند .

اگر ظلم به زهرا نمی شد جگر حسن مجتبی علیه السلام درون تشت ریخته نمی شد،  بدنش تیرباران نمی گشت

اگر مادر کتک نمی خورد حسین مظلومانه در صحرای تفتیده نینوا غرق در سوگ عزیزان نمی شد ، حسین سر را به نی نمی سپرد .

زین العابدین بجای حلقه گل ،  زنجیر اسارت بر گردن نمی کشید و بجای عطر خوش بوی خونابه به مشامش نمی رسید و چشمان زینت عابدان به حرمت شکنی ناکسان در اهانت به نبی مکرم و هتک حرمت نسوان مدینه النبی خون گریه نمی کرد، شاهد به اتش کشیدن حریم امن الهی نمی بود  و این زمان است که صحیفه عشق زاده می شود

راستی اگر زهرا کتک نمی خورد موسی بن جعفر نیمی از عمر را در زندان سپری می نمود ؟

اگر زهرا کتک نمی خورد امام کاظم مسموم می گشت آیا بدنش بر روی دوش حمالان حمل می گشت؟

اگر زهرا غریبانه دفن نمی گشت امام رضا به غربت گرفتار می گشت و چون پدر شهیدش شهید می گشت

اگر حسنین در طفولیت طعم یتیمی را نمی چشیدند ایا جواد ابن ارضا در کودکی یتیم میگشت؟؟؟؟؟

راستی هادی دین و امام حسن عسکری چرا محبوس گشتند ؟؟؟؟؟؟؟؟

صدای سیلی ملعون از دور به گوش میرسد و لرزش گوش بتول عذرا ست که مهدی را یوسف وار ار چشم اغیار پنهان داشت پس بنال ای دل ..........

اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد وال محمد

سلام

آسایشگاه خیریه کهریزک در جنوب تهران واقع شده است

فاصله آسایشگاه تا بهشت زهرا کمتر از 5کیلومتراست

این مجموعه به همت بانی آن مرحوم دکتر حکیم زاده در سال 52 افتتاح گردید

و اکنون در 41 سال فعالیت خود با پذیرایی از 1750 توانخواه  در طی سال 

پذیرای هزاران بازدید کننده از اقشار مختلف مردم است

و می توان بیان داشت که این مجموعه عظیم به همت والای نیکوکاران وخیرین

از ایران وسراسر جهان اداره میگردد.

بسیار جالب است که بدانید بازدید برای عموم در روزهای عادی از ساعت 2 بعد از ظهر

و در روز های تعطیل از 8 صبح  آزاد است .

و به دوستان پیشنهاد می نمایم یکی از مکان هایی که در ایام نوروز بازدید می نمایید

همین آسایشگاه باشد 

www.kahrizak.com

یا علی مدد

نظر حضرت آیت الله مکارم در خصوص برگزاری مراسم جشن عیدانه درایام فاطمبه

• 1392/12/21 - 8:29

آیت الله ناصر مکارم شیرازی از مراجع تقلید در پاسخ به استفتایی نظر خود را پیرامون مراسم جشن عیدانه در فروردین ماه سال 93 که بعضی روزهای آن مصادف با ایام شهادت حضرت زهرا(س) است، بیان فرمودند.

به  نقل از مرکز خبر حوزه، ایشان در پاسخ به این استفتاء آورده است: احترام ایام شهادت بانوی اسلام فاطمه زهرا (س) بر همه لازم است.

ایشان فرمودند: بنابراین ایام فاطمیه اوّل 13، 14 و 15 جمادی الاولی (24، 25 و 26 اسفند 1392) و همچنین ایام فاطمیه دوم 1، 2 و 3 جمادی الثانی (12، 13 و­14 فروردین 1393) باید به مراسم سوگواری آن حضرت اختصاص داده شود و از برکات آن بهره مند گردند.
آیت الله مکارم شیرازی(حفظه الله) دراین استفتاء ادامه داده‌اند: ولی در بین این دو ایام، برگزاری مراسم دیگر (با رعایت تمام موازین شرعی) مانعی ندارد، ضمناً انجام مراسم سال نو مانند دید و بازدید، خانه تکانی، نظافت و امثال آن نیز مانعی ندارد.http://www.adyannet.com/news/10090منبع