سلام .. اقا سلام....... سلام بر توی اقا ......

سلام بر توی اقایی که همه ما مثلا چشم براه شما هستیم

سلام بر تو ای اقایی که در طول هفته چشممان را پر از سیاهی کردیم  و مثلا می خواهیم نور ببینیم

سلام بر تو ای سید وسالار وسرور ما

سلام برتو ای قافله سالار عشق

سلام بر تو ای ذخیره انبیاء واولیاء

سلام بر تو که با تیر گناهنمان هر روز بر تن نازنیت  گریه ات را در می اوریم  و مثلا دوستت داریم

سلام اقا

اگر بگویم که در شهر اینترنتی مان چه میگذرد که می دانی

اگر بگویم برایت از فراقت  چه ناله ها بر اور ده ام که به دروغم میخندی 

وشاید بگویی

خنده تلخ من از گریه غم انگیز تر است کارم از گریه گذشته است بر ان میخندم

راستی میدانی تفریحات سالم ما چیست یا بگویم

می دانم که میدانی ولی برای خودم میگویم

شنیدن توهین های دوستان به همدیگر // همدیگر رادست انداختن ///الفاظ الوده بر زبان جاری کردن////راستی مگر قران نفرموده ویل لکل

همزه لمزه  وای بر هر عیب جوی مسخره گر پس چرا ما هر چه مسخره تر میشویم جذابتر هستیم اشکال کار کجاست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

اقا جان چه بگویم از نفهمیدنت میدانم که هستی و می بینی ولی ای کاش زمانی که من را می بینی  و در حال گناه هستم من را نبینی چون ان وقت است که باید نیست شوم

اقا جان یابن الحسن مرا هم در نمازت دعا کن  که

دل تنگم  .... چشمان با دلم همخوانی ندارد

دعایم کن ....که شاید به نفس قدسی شما بوی رحمانیت بگیرم

دعایم کن که از تاریکی به نور بیایم

یا بقیه الله .. دعایم کن که هر چیزی نگویم هر چیزی ننویسم  وهز چیزی نشنوم

.

.

.

.

.یا حجت ابن الحسن ادرکنی

اموری همچون رمالی، فال بینی و جن گیری و موارد مشابه که به نوعی از امکان پیشگویی آینده یا تغییر آن خبر می‌دهند چه جایگاهی در احکام شرعی دین مبین اسلام دارد؟

در سال‌های اخیر در کشورمان مراجعه به دعانویس، رمال، فال گیر، جن گیر و مواردی مانند آن و همچنین دریافت وجوه کلان در مقابل انجام این اقدامات افزایش یافته است. از آنجا که دعا امری مورد تاکید ادیان الهی به ویژه اسلام است، این سوال مطرح می‌شود که آیا اموری همچون دعا نویسی نیز مورد تایید اسلام هست؟ امور دیگری همچون رمالی، فال بینی و جن گیری و موارد مشابه که به نوعی از امکان پیشگویی آینده یا تغییر آن خبر می‌دهند چه جایگاهی در احکام شرعی دین مبین اسلام دارد؟

خبرگزاری ایسنا، پرسش‌هایی را در این زمینه در قالب استفتاء از مراجع تقلید تنظیم کرده است که به منظور سهولت دسترسی، پرسش‌ها را از طریق پایگاه اطلاع رسانی (وب سایت‌) دفاتر مراجع تقلید مطرح کردیم که تاکنون آیات عظام مکارم شیرازی، صافی گلپایگانی، علوی گرگانی به این استفتاء پاسخ داده‌اند. همچنین به دلیل وجود استفتاء مشابهی در پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله العظمی سیستانی، در انتهای این گزارش، متن استفتاء مذکور درج شده است:

متن پرسش‌ها و پاسخ مراجع تقلید به این شرح است:

- آیا دعانویسی، فال گیری و جن‌گیری مورد تایید اسلام است؟

- گرفتن پول یا هدیه در قبال نوشتن دعا چه حکمی دارد؟

- نظر حضرتعالی درباره اقدام افرادی که بدون داشتن اطلاعات کافی دینی از طریق نوشتن دعا امرار معاش و کلاهبرداری می‌کنند، چیست؟

- دادن پول به این افراد چه حکمی دارد؟

پاسخ آیت‌الله العظمی ناصر مکارم شیرازی:

«نوشتن دعاهایی که از حضرات معصومین (علیهم السلام) رسیده و در کتب معتبر موجود است، اشکالی ندارد. ولی دعا نویسی حرفه‌ای، که شغل افراد سودجوست، صحیح نیست و غالب کتاب‌هایی که به آن استناد می‌کنند، اعتباری ندارد.

این امر اگر چه ممکن است ولی شرعا جایز نیست، و بسیاری از مدّعیان آن افرادی دروغگو یا خطاکارند و فال گیری از خرافات است و گرفتن پول برای گرفتن فال جایز نیست.»

پاسخ آیت الله العظمی صافی گلپایگانی:

«نوشتن دعاهایی که با دلیل معتبر از ائمه معصومین علیهم السلام نقل شده و اجرت گرفتن در مقابل آن، اشکال ندارد ولی مراجعه به فالگیرها یا دعانویسانی که به صورت‌های مختلفه از منابعی که اعتبار شرعی ندارد نقل می‌کنند یا می‌نویسند جایز نیست و پول گرفتن اینگونه اکل مال به باطل و حرام است. والله العالم»

پاسخ آیت الله العظمی علوی گرگانی:

«بسمه تعالی دعا نویسی از نظر شرعی اشکال ندارد ولی فال گیری و جن گیری مورد تائید نیست ولی دعانویسی که فعلا در مملکت ما رواج دارد و بیشتر افراد کلاهبردار به این امر مشغول هستند جایز نیست زیرا بسیاری از آنها معلومات کافی در این امر ندارند و گرفتن چنین پولهایی هم خالی از شبهه نیست و ما نباید خودمان را در معرض سوء استفاده اینگونه افراد قرار دهیم.»

در بخش سوال‌ها و جواب‌های پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله العظمی سیستانی به این سوال که «آیا مراجعه به دعانویس اشکال دارد؟ نظر شما در مورد سحر و جادو چیست؟» پاسخ داده شده است: «مراجعه به دعانویس اشکال ندارد ولی سحر و جادو جایز نیست.»

همچنین در پاسخ به این سوال که «سحر و جادو چه حکمی دارد؟» عنوان شده است:«سحر و جادو از محرمات و معاصی کبیره است و جایز نیست».

همچنین درباره این سوال که «کف و یا فال فنجان بین، پیشگویی‌هایی می‌کند و می‌گوید که برای شخص در حال و آینده چه پیش خواهد آمد ؟ آیا چنین کاری جایز است به ویژه اگر صاحب فنجان به آنچه گفته می‌شود ترتیب اثر بدهد؟» پاسخ داده شده است: «چنان پیشگوی‌هایی اعتبار ندارد و او هم نباید به طور جزم و یقین، سخنی بگوید هم چنانکه دیگران هم در مواردی که وجود حجّت شرعی و عقلی لازم است ، نباید بر آن پیشگویی‌ها، اثر بار کنند.»

سلام این روزها روزهای عجیبی است

یه زمانی دخترخانم های محجبه  از بی بند وباری

و سرزنشهای اطرافیان بابت حجابشان ناله وفغان میکردند

و بی رحمانه میشنیدیم . خم به ابرو نمی اوردیم

البته در نگاه تن فروشان حجاب مایه سر شکستگی شد

با توجه به تجربه کسب فیض ا ز محضر بزرگان حوزه ،،

خیلی دوست داشتم دانشگاه ودانشجو بودن را تجربه کنم

به همین علت در رشته حقوق وارد دانشگاه شدم چند ترمی خوندم

که از دست بعضی ها یک ترم به خودم مرخصی اجباری دادم

حالا که دوباره درس وبحث وبعضی از استاتید دانشگاه و دانشجویان

را  میبینم وسر کلاسشان می نشینم از خودم متنفر شدم

که از استاد سوال می پرسی  با الفاظی که لایق خودش است جوابت را میده

و دخترکان وبعضی مرد نما ها برای کسب نمره استاد را با قهقهه تشویق میکنند

و متاسفانه استاد فقط به طرف بعضی دخترکان غش می کند  وقتی نوبت به من مسکین که میرسد.....

حالا می فهمم که چرا خداوند تزکیه نفس را بر آموزش مقدم داشته 

وبرعکس که نام فرهنگ ما آموزش و پرورش است

فرصت فقط برای آموزش دارند پس کی نوبت به پرورش می رسد؟؟؟؟؟؟؟

نتیجه اینکه در بعضی مواقع ادم باید از دست خودش و نادانیهایش سربه کوه بگذارد

کاری که من بعد از اتمام این ترم میکنم

ابو الحسن موسى بن جعفر(ع)، امام هفتم از ائمه اثنى عشر علیهم السلام و نهمین معصوم از چهارده معصوم(ع) است . آن حضرت در ابواء(منزلى میان مکه و مدینه) در روز یکشنبه هفتم صفر سال 128 یا 129 ه.ق. متولد شد. به جهت کثرت زهد و عبادتش معروف به العبد الصالح و به جهت حلم و فرو خوردن خشم و صبر بر مشقات و آلام زمانه مشهور به الکاظم گردید قد متوسط و رنگ سبزه سیر و محاسن انبوه داشت. نقش نگینش «حسبی اللّه» و به روایتى «الملک للّه وحده» بود.

در زمان حیات امام صادق(ع) کسانى از اصحاب آن حضرت معتقد بودند پس از ایشان اسماعیل امام خواهد شد. اسماعیل در زمان حیات پدر از دنیا رفت ولى کسانى مرگ او را باور نکردند و او را همچنان امام دانستند. پس از وفات حضرت صادق(ع)عده‏اى از اینان چون از حیات اسماعیل مأیوس شدند، پسر او محمد بن اسماعیل را امام دانستند و اسماعیلیه امروز بر این عقیده هستند و پس از او پسر او را امام مى‏دانند و سپس پسرش را و ... به تفصیلى که در کتب اسماعیلیه مذکور است.

پس از وفات حضرت صادق(ع) بزرگترین فرزند ایشان عبد اللّه نام داشت که بعضى او را عبد اللّه افطح مى‏دانند. این عبد اللّه مقام و منزلت پسران دیگر حضرت صادق(ع)را نداشت و به قول شیخ مفید در ارشاد متهم بود که در اعتقادات با پدرش مخالف است و چون بزرگترین برادرانش از جهت سن و سال بود ادعاى امامت کرد و برخى نیز از او پیروى کردند. اما چون ضعف دعوى و دانش او را دیدند روى از او برتافتند و فقط عده قلیلى از او پیروى کردند که به فطحیه موسوم هستند.

اسحاق برادر دیگر امام موسى الکاظم(ع) به ورع و صلاح و اجتهاد معروف بود و امامت برادرش موسى کاظم(ع)را قبول داشت و از پدرش روایت مى‏کرد که او تصریح بر امامت آن حضرت کرده است. برادر دیگر آن حضرت به نام محمد بن جعفر مردى سخى و شجاع و از زیدیه جارودیه بود و در زمان مأمون در خراسان وفات یافت.آن حضرت، صابر، صالح، امین و کاظم لقب یافته بود و به عبد صالح شناخته مى شد، و به خاطر تسلّط بر نفس و فروبردن خشم، به کاظم مشهور گردید.

تصمیم‌گیری به فرایندهای ذهنی (شناختی) گفته می‌شود که به انتخاب یک اقدام در میان اقدامات جایگزین می‌انجامند.

اهمیت قدرت تصمیم گیری :انسان در مسیر زندگی خود با انواع مسائل و مراحلی مواجه می‌شود که ناگزیر از تصمیم گیری است. تصمیم گیری نقش گسترده‌ای در زندگی آدمی دارد. از تصمیم گیریهای جزئی در امور کوچک گرفته، تا تصمیم گیریهای بسیار بزرگ و پراهمیت. برخی از تصمیم گیریها چنان به راحتی صورت می‌گیرند که شاید ما چندان توجهی به آنها نمی‌کنیم، اما در مقابل مسائلی نیز در زندگی وجود دارند که اقدام به تصمیم گیری در مورد آنها شاید مدت زمان طولانی وقت لازم داشته باشد. در هر حال اهمیت این تصمیم گیریها به لحاظ اهمیتی که اکثر آنها در سرنوشت فرد دارند، بسیار زیاد است و چه بسا تعلل در شناخت راههای تصمیم گیری بهتر ، عواقب جبران ناپذیری را برای فرد به بار آورد.

شیوههای مختلف تصمیم گیری

-1 تصمیمگیری احساسی: مبنا این است که احساس ما چه چیز را درست میداند؟ در اینجا تاکید بر حس درونی،ترجیحات ذهنی و ارزشهای ماست. ملاک این است که چه حسی داریم نه اینکه چه فکری داریم؟!

-2 تصمیمگیری اجتنابی: فرد یا لزوم تصمیمگیری را انکار میکند یا امیدوار است که همه چیز خود به خود درستشده، یا به تکنیکهای به تاخیر انداختن مثل امروز و فردا متوسل میشود. در اینجا هدف، حفظ آسایشروانشناختی کوتاهمدت، به هزینهای گزاف است.

-3 تصمیمگیری تکانه ای: فرد به سرعت و برمبنای اتفاقات ناگهانی تصمیم گرفته و هیچگونه ارزیابی منطقی ازحقایق ندارد.

-4 تصمیم گیری مطیعانه: فرد بر اساس انتظارات دیگران تصمیم میگیرد. ویژگی اصلی این شیوه انفعال است. بهگونهای که فرد اجازه میدهد دیگران برای وی تصمیم بگیرند.

-5 تصمیم گیری گوش به زنگی: فرد به قدری برای تصمیمگیری دچار اضطراب میشود که کارایی وی برای یکتصمیم خوب کاهش مییابد. در اینجا فرد نمیتواند اطلاعات مریوطه را ارزیابی کند و به قدری در جزئیات فرو

میرود که اصل را از دست میدهد.

-6 تصمیم گیری اخلاقی: مبنای تصمیم یک منبع اخلاقی است که میتواند به تعلیمات مذهبی مربوط باشد و یااگر فرد مذهبی نباشد بر اساس اصول اخلاقی شخصی تصمیم میگیرد.

-7 تصمیم گیری منطقی: فرد به طور بیطرفانه و منطقی تمامی اطلاعات مهمی که به تصمیم مربوط است راارزیابی کرده و سپس با توجه به اهداف خود بهترین انتخاب را برمیگزیند.

کسی که می خواهد با عقاب ها پرواز کند ،....

هیچ وقت با مرغابی ها شنا نمی کند!..