مناجاة التَّائِبینَ
بسم الله الرحمن الرحیم
اِلهى اَلْبَسَتْنِى الْخَطایا ثَوْبَ مَذَلَّتى، وَ جَلَّلَنِى التَّباعُدُ مِنْکَ لِباسَ
مَسْکَنَتى، وَ اَماتَ قَلْبى عَظیمُ جِنایَتى، فَاَحْیِهِ بِتَوْبَةٍ مِنْکَ یا اَمَلى
وَ بُغْیَتى، وَ یا سُؤْلى وَ مُنْیَتى، فَوَ عِزَّتِکَ ما اَجِدُ لِذُنوُبى سِواکَ غافِراً،
وَ لا اَرى لِکَسْرى غَیْرَکَ جابِراً، وَ قَدْ خَضَعْتُ بِالْإِنابَةِ اِلَیْکَ، وَ عَنَوْتُ
بِالْاِسْتِکانَةِ لَدَیْکَ، فَاِنْ طَرَدْتَنى مِنْ بابِکَ فَبِمَنْ اَلوُذُ، وَ اِنْ رَدَدْتَنى
عَنْ جَنابِکَ فَبِمَنْ اَعُوذُ، فَوا اَسَفاهُ مِنْ خَجْلَتى وَ افْتِضاحى، وَ وا لَهْفاهُ
مِنْ سُوءِ عَمَلى وَ اجْتِراحى، اَسْئَلُکَ یا غافِرَ الذَّنْبِ الْکَبیرِ، وَ یا جابِرَ
الْعَظْمِ الْکَسیرِ، اَنْ تَهَبَ لى مُوبِقاتِ الْجَرآئِرِ، وَ تَسْتُرَ عَلَىَّ فاضِحاتِ
السَّرآئِرِ، وَ لا تُخْلِنى فى مَشْهَدِ الْقِیامَةِ مِنْ بَرْدِ عَفْوِکَ وَ غَفْرِکَ،
وَ لاتُعْرِنى مِنْ جَمیلِ صَفْحِکَ وَ سَتْرِکَ، اِلهى ظَلِّلْ عَلى ذُنُوبى
غَمامَ رَحْمَتِکَ، وَ اَرْسِلْ عَلى عُیُوبى سَحابَ رَاْفَتِکَ، اِلهى هَلْ
یَرْجِعُ الْعَبْدُ الْابِقُ اِلاَّ اِلى مَوْلاهُ، اَمْ هَلْ یُجیرُهُ مِنْ سَخَطِهِ اَحَدٌ سِواهُ،
اِلهى اِنْ کانَ النَّدَمُ عَلَى الذَّنْبِ تَوْبَةً فَاِنّى وَ عِزَّتِکَ مِنَ النَّادِمینَ،
وَ اِنْ کانَ الْإِسْتِغْفارُ مِنَ الْخَطیئَةِ حِطَّةً فَاِنّى لَکَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرینَ،
لَکَ الْعُتْبى حَتّى تَرْضى، اِلهى بِقُدْرَتِکَ عَلَىَّ تُبْ عَلَىَّ، وَ بِحِلْمِکَ
عَنّىِ اعْفُ عَنّى، وَ بِعِلْمِکَ بى اِرْفَقْ بى، اِلهى اَنْتَ الَّذى فَتَحْتَ
لِعِبادِکَ باباً اِلى عَفْوِکَ، سَمَّیْتَهُ التَّوْبَةَ فَقُلْتَ تُوبُوا اِلَى اللَّهِ تَوْبَةً
نَصُوحاً، فَما عُذْرُ مَنْ اَغْفَلَ دُخُولَ الْبابِ بَعْدَ فَتْحِهِ، اِلهى اِنْ کانَ
قَبُحَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ، فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِکَ، اِلهى ما اَنَا بِاَوَّلِ
مَنْ عَصاکَ فَتُبْتَ عَلَیْهِ، وَ تَعَرَّضَ لِمَعْرُوفِکَ فَجُدْتَ عَلَیْهِ، یا مُجیبَ
الْمُضْطَرِّ، یا کاشِفَ الضُّرِّ، یا عَظیمَ الْبِرِّ، یا عَلیماً بِما فِى السِّرِّ، یا
جَمیلَ السِّتْرِ، اِسْتَشْفَعْتُ بِجُودِکَ وَ کَرَمِکَ اِلَیْکَ، وَ تَوَسَّلْتُ بِجَنابِکَ
[بِجَنانِکَ] وَ تَرَحُّمِکَلَدَیْکَ، فَاسْتَجِبْ دُعآئى، وَ لا تُخَیِّبْ فیکَ رَجآئى،
وَ تَقَبَّلْ تَوْبَتى، وَ کَفِّرْ خَطیئَتى بِمَنِّکَ وَ رَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.
***
ترجمه مناجات توبه کنندگان:
بنام خداى بخشاینده مهربان
خدایا! خطاها و گناهان لباس خوارى بر تنم کرده و دورى از تو جامه
بیچارگى بر تنم افکنده و برزگ جنایتم دلم را میرانده؛ پس تو زندهاش کن به بازگشت خودت (بسوى من) اى آرزو
و مقصودم و اى خواسته و آرمانم به عزتت سوگند براى گناهانم جز تو آمرزندهاى نیابم
و براى شکستگیم جز تو شکسته بندى نبینم و من بوسیله آه و ناله کردن بسوى تو بدرگاهت خاضع گشته و با زارى کردن
در برابرت خود را به خوارى کشاندم پس اگر توام از درگاه خویش برانى در آنحال به که روآورم؟ و اگر توام
از نزد خویش بازگردانى به که پناه برم؟ و بس افسوس از شرمندگى و رسواییم و اى دریغ
از کار بد و گناهانى که بدست آوردهام از تو خواهم اى آمرزنده گناه بزرگ و اى شکسته بند
استخوان شکسته که ببخشى بر من گناهان نابود کنندهام را و بپوشى بر من کارهاى پنهانى
رسوا کننده را و مرا در بازار قیامت از نسیم جانبخش عفو و آمرزشت محروم نفرمایى و از
لباس زیباى گذشت و چشم پوشى خود برهنهام نکنى! خدایا! سایه ابر رحمتت را بر گناهانم بینداز
و ابر ریزان مهربانى و رأفتت را براى شستشوى عیبهایم بفرست! خدایا! آیا
بنده فرارى جز به درگاه مولایش به کجا بازگردد یا آیا کسى جز او هست که وى را از خشم او پناه دهد؟
معبودا! اگر پشیمانى بر گناه، توبه محسوب شود پس به عزتت سوگند که براستى من از پشیمانانم.
و اگر آمرزش خواهى از خطا آن را پاک کند، پس براستى من از آمرزش خواهانم
.
خدایا! تو را سزد که مرا مؤاخذه کنى تا گاهى که خوشنود شوى. خدایا! به همان قدرتى که بر من دارى توبهام بپذیر و به بردباریت
از من بگذر و به همان علمت که به احوالم دارى با من مدارا کن! خدایا! تویى که درى از عفو خود
بسوى بندگانت باز کردى و نامش را توبه گذاردى و فرمودى «بسوى خدا بازگردید با توبه
صادقانه» پس دیگر چه عذرى دارد آن کس که از وارد شدن در این در باز شده غفلت ورزد؟ خدایا اگر براستى
سرزدن گناه از بندهات زشت است ولى گذشت نیز از نزد تو نیکو است. معبودا! من نخستین کسى نیستم
که نافرمانیت کرده و توبه پذیرش گشتهاى و خواستار احسانت گشته و تو بر او احسان
کردهاى، اى پذیرنده بیچاره! اى غمزدا! اى بزرگ احسان! اى داناى اسرار نهان! اى
نیکو پرده پوش! شفیع گردانم نزد تو جود و کرمت را و توسل جستم به حضرتت و به مهربانیت
در پیش تو! پس دعایم مستجاب کن و امیدم را درباره خودت به نومیدى مبدل مکن
و توبهام را بپذیر و گناهم را به کرم و مهربانى خود نادیده گیر! اى مهربانترین مهربانان!