سلام
چند وقتی است که نگاه جدی به جعبه جادویی نینداخته بودم
متاسفانه بعد چندی که سریال و فیلم سینمایی و تله فیلم وهر چی که از این جعبه به خورد ملت میدهند دیدم
هر چه دیدم چیزی ندیدم جزء ترویج آنچه که روزی آن را بی غیرتی بی عفتی و بی حیایی میگفتند .
تا کنون فکر کردید چرا می گویند سه ریال؟
چون بعضی از برنامه ها بیش از 3 ریال ارزش ندارند
بر گردم به حرف خودم فیلم هایی که اکنون ساخته میشود همه با سرمایه هنگفت است که به من چه از کجا میارند
راستی پیام این فیلم ها چیست ؟
آن پیامی است که خدا و رسولش میدهند و از حنجره بریده حسین (ع) به گوش میرسد
یا چیزی است که شیطان آن را سر میدهد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!
به من چه ربطی دارد ؟؟؟؟؟؟؟؟؟
به من ربط دارد چون امر به معروف ونهی از منکر یادگار زهرا (س) است
اگر ام ابیها سکوت می نمود و سر در گریبان فرو می برد صورتش نیلی نمی شدسینه اش بوسه گاه مسمار در نمی شد
قربانی خود را به درگاه اله هدیه نمی دادبازویش جایگاه غلاف شمشیر قنفذ نمی گشت همه اینها را انجام داد که داد بر آورد که حق در حال گم شدن در غبار بی غیرتی و ناجوانمردی ااست با سینه مجروح نماز خواند ومناجات به جا آورد
چند سریال تله فیلم فیلم سینمایی که با هزینه شخصی یا بیت المال ساخته شده است را می شناسید که در آن چندثانیه مناجات از هر نوعش وجود دارد؟؟اگر میشناسید به من هم معرفی کنیدرا به من معرفی کنید تا از دیدن آنها کمی روحم آرام گیرد
با تقدیم بهترین ها
اگر کسی به تو لبخند نمیزند ، علت را در لبان بسته خود جستجو کن
مشکلی که با پول حل شود ، مشکل نیست ، هزینه است
همیشه رفیق پا برهنه ها باش ، چون هیچ ریگی به کفششان نیست
چه زیباست هنگامی که در اوج نشاط و بی نیازی هستی
دست دعا به درگاه خداوند برداری
با تمام فقر ، هرگز محبت را گدایی مکن
و با نمام ثروت هرگز عشق را خریداری نکن
هر کس ساز خودش را می زند، اما مهم شما هستید که به هر سازی نرقصید
مردی که کوه را از میان برداشت کسی بود که شروع به برداشتن سنگ ریزه ها کرد
شجاعت یعنی : بترس ، بلرز ، ولی یک قدم بردار
وقتی تنها شدی بدون که خدا همه رو بیرون کرده ، تا خودت باشی و خودش
یادت باشه که :
در زندگی یه روزی به عقب نگاه میکنی . به آنچه گریه دار بود میخندی
آدمی را آدمیت لازم است ، عود را گر بو نباشد ، هیزم است
کشتن گنجشکها ، کرکس ها را ادب نمی کند
آثار نگاه با لذّت و شهوت به نامحرم برای تبیین موضوع آثار نگاه شهوانی بحث را در ضمن چند نکته مطرح می‌کنیم :
1- بد حجابی و بی حجابی زنان علاوه بر این که خود یک گناه است، زمینه گناه دیگران را نیز فراهم میکند، اما این نکته دلیل نمی‌شود که مردان نامحرم مجاز باشند به آنها نگاههای هوس آلود و شهوانی داشته باشند.! بلکه هر انسان بالغ و عاقلی خود پاسخ گوی اعمال خود می‌باشد؛ چرا که انسان دارای اختیار است و می‌تواند با وجود مهیا بودن زمینه‌های گناه خود را کنترل کرده و مرتکب گناه نشود. چنان که بسیاری از افراد مؤمن به ویژه جوانان مؤمن در روز با موارد زیادی از این صحنه‌ها مواجه می‌شوند، ولی از آنها چشم برداشته و مرتکب گناه نمی‌شوند
در آیات و روایات بسیاری به مردان و زنان مؤمن پیرامون نگاه به نامحرم سفارش شده است .
خداوند در قرآن کریم در به اره نگاه به نامحرم فرموده است :
« قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ »[1]، به مؤمنان بگو: چشم‌های خود را از نگاه به نامحرم فرو گیرند.
« وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ »[2]، و به زنان با ایمان بگو: چشم‌های خود را از نگاه به نامحرم فرو گیرند
عید خود مصدری است مانند عود به معنای بازگشتن و به همین مناسبت، سالگردها و یادبودها را (عید) گویند. البته، این نامگذاری به یاد بودهای خوش وتوأم با شادمانی اختصاص دارد .
برگزاری جشن نوروز در دوره صفویه به ویژه با نگاه به احادیثی که محدثین بزرگ این دوره همچون علامه مجلسی درباره نوروز نقل کردهاند، قابل ارزیابی است. چنین می‌نماید که در این دوره - همچون زمان حاضر - نوروز صبغه‌ای کاملاً اسلامی یافته بود و تفکیک عناصر باستانی و اسلامی در این آیین باشکوه کاری دشوار می‌نمود .
در کتاب‌های مشهور ادعیه همچون اقبال الا‌عمال سید‌ابن‌طاووس و مصباح المتهجد شیخ طوسی اشاره‌‌ای به دعای تحویل سال نگردیده و این نشان میدهد چه در منابع اهل سنت و چه در منابع اهل تشیع سند روایی مورد اعتماد برای آن موجود نیست. اما مجلسی در کتاب زادالمعاد در خصوص این دعا گزارش میکند که در کتب غیر مشهوره روایت کردهاند که در وقت تحویل سال این دعا را بسیار بخوانید: یا مقلب‌القلوب والابصار یا مدبر اللیل والنهار یا محول الحول و الاحوال حول حالنا الی احسن الحال. بنابراین با توجه به این گزارش دعای تحویل سال در دوره صفویه مرسوم و معمول بوده است .
نوروز واژه‌ای است مرکب از دو جزء که روی هم به معنای روز نوین است و بر نخستین روز از نخستین ماه سال خورشیدی آن گاه که آفتاب به برج حمل انتقال می‌‌‌یابد گذارده میشود. و اصل پهلوی این واژه نوک روچ یا نوک روز بوده است .
بیرونی در تعریف نوروز نقل میکند "نخستین روز است از فروردین ماه و از این جهت روز نو نام کردند، زیرا که پیشانی سال نو است و آنچه از پس اوست از این پنج روز همه جشن‌هاست."
مورخین و محققان درباره جایگاه نوروز با هم اختلاف دارند. به نظر میرسد آریائی‌ها از مهاجرت به فلات ایران و هم مرز شدن با تمدن میان‌رودان سال را به دو قسمت تقسیم می‌‌کردند که هر یک با انقلابی شروع می‌شد و دو جشن نوروز و مهرگان سرآغاز این دو انقلاب بودند. یعنی هنگام انقلاب تابستانی جشن نوروز گرفته می‌شد و زمان انقلاب زمستانی جشن مهرگان پاس داشته می‌شد. برخی معتقدند که جشن نوروز و مهرگان جشنی بوده است که در ایران قبل از ورود آریائی‌ها وجود داشته است و اقوام قبل از آریائی‌ها که در فلات ایران ساکن بوده‌اند به آن عمل می‌کرده‌اند
.jpg)
.jpg)
